Ons wondertje

Elke moeder vind zijn of haar kindje een wonder. Vanaf het eerste schopje in haar buik tot de eerste aanraking. Elk kind is ook een wonder maar er zijn ook wonder kindjes. Zo ook onze zoon.

In de zomer van 2014 raakte wij zwanger van ons 3de kindje (ons wondertje). Deze zwangerschap begon gelijk heel moeilijk. Veel last van zware buikpijn en raar gevoel. Hiermee belande ik op de eerste hulp in het ziekenhuis. Er werd een echo gemaakt en hier zagen ze veel zorgen. twee vruchtzakjes waarvan een met een slechte hartactie en de andere was al half afgebroken. Daarnaast was mijn baarmoeder volledig volgelopen met bloed. Er werd ons verteld dat we ons moesten voorbereiden op een miskraam. Angstige dagen/weken volgde. Toen we 12 weken waren begon ik te bloeden en verloor ik hele stukken. Gelijk het ziekenhuis gebeld en hier konden we gelijk voor een echo langs komen. Mijn lichaam was inderdaad aan het opruimen maar de goede vruchtzak met baby zat er nog steeds. Nog steeds liep de hartslag niet goed en viel steeds weg maar hij zat er nog. We kregen elke week een echo om zeker te zijn dat het goed bleef gaan. Helaas bleef zijn hartritme steeds weg vallen en kregen we te horen dat hij het waarschijnlijk niet ging halen. Maar de weken verstreken en voor we het wisten waren we 20 weken zwanger. We kregen te horen dat ons wonder een jongetje was en alles er prima uit zag. Ook had z'n hartslag zich verbetert en viel niet steeds meer weg. Vier rustige weken gleden voorbij tot op de 24 weken controle bleek dat hij niet meer was gegroeid. Alle alarm bellen gingen af en mochten gelijk voor een speciale echo door een gespecialiseerd arts uit het VU voor controle. Hier bleek ook dat zijn groei vertraagd was. Helaas kon ze geen oorzaak vinden. We moesten door dragen met extra controles, want eerder halen zou te groot risico zijn. Het was dan ook erg spannend al die weken tot aan de geplande keizersnede met 38+3 dagen. Een extra team kinderartsen stond gereed om ons baby'tje gelijk over te nemen omdat ze dachten dat hij niet groter dan 2 kilo ter wereld zou komen met mogelijk longproblemen. Maar hier vergisten ze zich in. Een prachtig huilend mannetje wit van de smeer werd geboren op 31 januari 2014. Druk bewegend en prachtig roze. Hij werd even na gekeken en mocht daarna gelijk bij mij op de borst. Hij woog maar liefst 2920 gram maar was maar 40 cm groot (dismatuurtje zoals ze zeiden). Een echt inimini mannetje. Wat was iedereen blij dat hij zo goed ter wereld is gekomen na zulke spannende maanden. Alles ging gelijk aardig goed. Hij dronk en plaste/plaste goed. Maar aankomen en warmhouden was een puntje.





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Nierziekte - Nefrotisch Syndroom

Afbeelding
Eind februari begon ons wondertje (net 2) op te zwellen in z'n gezichtje. Eerst schonken we er weinig aandacht aan, dachten misschien is het morgen wel weer verdwenen. Maar het zwellen werd in een rap tempo erger zo erg dat zijn beentjes, handjes, buikje strak stonden van de zwelling. Op 10 maart belde ik de huisarts want dit ging zo niet langer goed. Toen de huisarts hem zag gaf ze weinig gehoor en werd ik weg gestuurd met het is een verkoudheidje. Nou kende wij ons kindje omdat hij al 2 jaar lang veel ziek is en dit absoluut geen verkoudheidje was. Die maandag er na gelijk gebeld maar toen was er geen plek en zouden we dinsdag een bel-afspraak hebben. Na duidelijk maken dat het zo ernstig was en de zorgen enorm waren mochten we dinsdagmiddag toch even langs komen. Ook deze huisarts wist niet echt raad maar om ons toch gerust te stellen dan toch maar even een urine testje. Nou die was gelijk duidelijk. Een enorme hoeveelheid eiwitten. Ze maakte snel...
Meer lezen

Laatste opties

Afbeelding
Net met ons mannetjeterug uit amc. Na lang gesprek met zijn nefroloog is besloten om hem over te zetten op Tacrolimus medicatie tegen zn ziekte. Hij zit op een 9 op 10 van ernst met zn ziekte. Meer opties zijn er niet meer. Aangezien hij niet reageert of het afbreekt.  Dit middel vervangt straks zijn cellcept.  Maar heeft veel meer bijwerkingen. Oa:hoge bloeddruk (die heeft hij al), last krijgen van trillende handen, hoofdpijn, slapeloosheid, duizeligheid, maag- en darmklachten. vaker een infectie krijgen omdat inmuum uit staat.  Hij mag geen grapefruit of sappen met iets van grapefruit.  En sint janskruid. En grote kans op suikerziekte. We gaan een heel nieuw avontuur aan. En vind het mega spannend. Zeker al die bijwerkingen, hij is zo gevoelig. En wat als dit ook niks doet.... Tijdens het gesprek aardig wat tranen gelaten ondanks dat we wisten dat het niet goed ging, wist me gevoel het al maanden. Maar na het gesprek en de uitleg waar hij stond en dat er straks gee...
Meer lezen

Voor de camera en in de krant

Afbeelding
 Een paar maanden gelden kwam ik een artikel tegen op de website van de Nierstichting. Wij zijn al sinds de ziekte van ons mannetje lid van deze mooie organisatie. Toen was het nog met de reden dan zijn we niet alleen, maar nu is het zoveel meer. Zoveel informatie en speciale dagen, webinars over diverse nierziektes en onderzoeken. Voelt gewoon goed. Maar dat ter zijde.... Ik las dus hier een artikel over een oproep dat zij kinderen zochten die echte jonge helden waren. Nou was hij natuurlijk al een echte kanjer maar een held was hij ook zeer zeker. Ons verhaal delen op groot vlak vond ik toch ook wel spannend naast deze blog hebben we nog helemaal geen grote dingen gedaan, maar hoe mooi om op deze manier aandacht te vragen voor alle kinderen met deze ziekte en dus zonden wij zijn verhaal in. En niet veel later werden wij gebeld, de redactie had interesse in ons verhaal en onze prachtige jonge held. Er volgde snel een telefonische interview en er kwam een echte cameraman/team langs...
Meer lezen