Thuis en weer gewone leven.
Door de grote drukte en wat onrust is het me niet gelukt de blog netjes up to date te houden na de opname. Maar gelukkig zijn we weer thuis.
De opname heeft nog een tijd geduurd maar gelukkig mocht onze man 12 januari terug naar huis. Eigenlijk liep zijn infuus kuur nog tot zaterdagavond maar zijn infuuspunt in zijn handje was stuk gegaan en was helemaal gezwollen en drupte dus die moest er uit. Nou wilde ze vervolgen met oraal dus via de mond maar aangezien dit zeer traumatische is voor ons mannetje en hij echt uit z'n plaat gaat, en dit dan 3x per dag voor nog een week zou moeten was dit geen optie. Maar artsen geloven ouders helaas niet dus ze kwamen gezellig kijken en toen hebben we het met 3 man sterk in zijn mondje gekregen. Geen optie dus voor thuis. Eerder hadden wij al de aanvraag gedaan voor neus/maag sonde en na heel wat overleg werd deze goed gekeurd en vrijdag avond geplaatst. Plaatsen van z'n sonde bij een bijna 5 jarige gaat niet zo fijn als je zou denken en het was dan ook een hele klus moord en band geschreeuw om hem goed op z'n plek te krijgen. Het was even niet anders 5min en klaar was het. Volledig uitgeput ging hij daarna lekker slapen. Als mama en dus verzorger van de sonde moest ik 2x in de leer over de hygiëne, verzorging en het juiste toedienen van de sonde. Gelukkig heeft hij hem vroeger ook gehad en was het niet heel vreemd en waren de artsen tevreden genoeg om ons de volgende ochtend lekker naar huis te laten gaan.
Thuis hingen de slingers en ballonnen door de kamer en was er lekkere chocolade taart om te vieren dat ons mannetje eindelijk thuis was. Heerlijk om weer thuis te zijn.
Die maandag en nieuwe week is hij zelfs halve daagjes naar school gegaan. Dat was even spannend natuurlijk want met z'n sonde in je neus en plakkers op je wangen zie je er toch wat anders uit. Kleine man was bang dat iedereen hem niet meer wilde als vriendje, maar dit viel alles mee binnen 2 min werd hij omringt door zijn vriendjes en vriendinnen van de klas en werd er zelfs geen enkel aandacht besteed aan de sonde. Wel hebben we het samen met de juf in de kring uitgelegd waar hij voor dient. Mega interessant vonden alle kinderen dat, maar kinderen gaan snel over naar de orde van de dag. Heerlijk deden volwassenen dat maar eens.
Zaterdag avond 19 januari was dan de grote dag en mocht de sonde er uit. Hij had het super gedaan en was mega trots dat hij er uit was. De kuur is klaar.
Voor nu is het dus blijven opletten, ziektes zullen er altijd zijn en zullen bij hem nu extra vatbaar zijn. Ook blijft het afwachten wat zijn nieren doen na de hele kuur. Maar we hopen gewoon dat het deze keer een lange tijd rustig blijft.
Ons mannetje is in elk geval weer lekker vrolijk, druk, aanwezig en trots eersteklas. Maar het heeft er wel ingehakt psychische, want slapen zonder nachtmerries wil nog niet lukken en is snel uit z'n doen of komt opeens veilig tussen ons ingekropen in bed. Maar ook dat zal met de tijd wel weg trekken. We mogen niet klagen hij doet het super.
De opname heeft nog een tijd geduurd maar gelukkig mocht onze man 12 januari terug naar huis. Eigenlijk liep zijn infuus kuur nog tot zaterdagavond maar zijn infuuspunt in zijn handje was stuk gegaan en was helemaal gezwollen en drupte dus die moest er uit. Nou wilde ze vervolgen met oraal dus via de mond maar aangezien dit zeer traumatische is voor ons mannetje en hij echt uit z'n plaat gaat, en dit dan 3x per dag voor nog een week zou moeten was dit geen optie. Maar artsen geloven ouders helaas niet dus ze kwamen gezellig kijken en toen hebben we het met 3 man sterk in zijn mondje gekregen. Geen optie dus voor thuis. Eerder hadden wij al de aanvraag gedaan voor neus/maag sonde en na heel wat overleg werd deze goed gekeurd en vrijdag avond geplaatst. Plaatsen van z'n sonde bij een bijna 5 jarige gaat niet zo fijn als je zou denken en het was dan ook een hele klus moord en band geschreeuw om hem goed op z'n plek te krijgen. Het was even niet anders 5min en klaar was het. Volledig uitgeput ging hij daarna lekker slapen. Als mama en dus verzorger van de sonde moest ik 2x in de leer over de hygiëne, verzorging en het juiste toedienen van de sonde. Gelukkig heeft hij hem vroeger ook gehad en was het niet heel vreemd en waren de artsen tevreden genoeg om ons de volgende ochtend lekker naar huis te laten gaan.
Thuis hingen de slingers en ballonnen door de kamer en was er lekkere chocolade taart om te vieren dat ons mannetje eindelijk thuis was. Heerlijk om weer thuis te zijn.
Die maandag en nieuwe week is hij zelfs halve daagjes naar school gegaan. Dat was even spannend natuurlijk want met z'n sonde in je neus en plakkers op je wangen zie je er toch wat anders uit. Kleine man was bang dat iedereen hem niet meer wilde als vriendje, maar dit viel alles mee binnen 2 min werd hij omringt door zijn vriendjes en vriendinnen van de klas en werd er zelfs geen enkel aandacht besteed aan de sonde. Wel hebben we het samen met de juf in de kring uitgelegd waar hij voor dient. Mega interessant vonden alle kinderen dat, maar kinderen gaan snel over naar de orde van de dag. Heerlijk deden volwassenen dat maar eens.
Zaterdag avond 19 januari was dan de grote dag en mocht de sonde er uit. Hij had het super gedaan en was mega trots dat hij er uit was. De kuur is klaar.
Voor nu is het dus blijven opletten, ziektes zullen er altijd zijn en zullen bij hem nu extra vatbaar zijn. Ook blijft het afwachten wat zijn nieren doen na de hele kuur. Maar we hopen gewoon dat het deze keer een lange tijd rustig blijft.
Ons mannetje is in elk geval weer lekker vrolijk, druk, aanwezig en trots eersteklas. Maar het heeft er wel ingehakt psychische, want slapen zonder nachtmerries wil nog niet lukken en is snel uit z'n doen of komt opeens veilig tussen ons ingekropen in bed. Maar ook dat zal met de tijd wel weg trekken. We mogen niet klagen hij doet het super.
Reacties
Een reactie posten