(recidief) Grote stress, het is terug!

Grote stress vandaag in het huis. Zoals in de vorige blog al kon lezen voelde ik al dat er iets niet goed zat. Nou mijn gevoel zat goed. De kleine zijn nierziekte is opnieuw teruggekeerd. Of ook wel recidief / terugkerend Nefrotische Syndroom. Na 6 testen Albustix eiwit controllers met een uitslag van 4 ++++ kwam de paniek toch wel even hard binnen. Gelijk het ziekenhuis gebeld en we mochten vanmiddag gelijk komen. Een waslijst aan vragen en steeds opnieuw vertellen ''check lekker zijn status domme coassistente" had de kleine man vast besloten dat in slaap vallen tegen mama aan betere tijdverdrijf was. Helaas moest ze hem toch onderzoeken maar daar sliep hij dwars doorheen. Dat maakte haar wel zorgen ''ja deze mama is niet gek hoor". Ze ging even overleggen met de kinderarts. Gelukkig kwam de behandelende arts van de eerste keer om de hoek zetten en sprong gelijk bij nadat hij wist dat het weer zo ver was met de kleine man. Na een snelle check-up was hij fijn recht voor z'n raap en was het voor hem duidelijk dat het terug gekomen is. Zijn nieren houden de eiwitten niet meer vast. Ze liggen dus plat zoals hij dat zo mooi beschreef. Omdat het protocol gewijs netjes moet moesten we snel door voor de bloedtesten en urinetest en zou hij daarna gelijk de uitslagen doorbellen zodat hij niet hoefde te worden opgenomen. Dus we mochten na het prikken lekker na huis. 

Na twee keer prikken hadden ze eindelijk voldoende bloed voor hun buisjes en was de kleine man half van de wereld door het overstuur zijn. Maar het zat er op en we mochten lekker naar huis.

Thuis begon het wachten. Met de telefoon dicht naast me hand wat gegeten en na de laatste hap ging daar me telefoon af. Het ziekenhuis.

De arts opende al fijn. Het is zeker, zoals we al wisten is het terug gekomen. We gaan gelijk starten met 30 mg Pretnisolon tot het eiwitverlies 3 dagen volledig weg is (vorige keer was dit na een week) en daarna om de dag 20 mg voor nog eens vier weken. En daarna moeten we opnieuw afwachten. Hij durfde niet te zeggen of dit de laatste keer was. Wel dat hij verbaast was met de snelheid van het opnieuw terug keren van de ziekte, dat ze dat niet hadden verwacht. Maar dat hij blij was dat we op tijd aan de bel hebben getrokken en dat ook altijd moeten blijven doen.

Dus morgen medicatie halen en dan starten we weer van begin af aan. Gelukkig inmiddels ervaren medicatie gever geworden haha. En ben blij dat me gevoel opnieuw weer goed zat met de zorgen rond onze kleine man. Alsof ik er inmiddels een extra zintuig voor heb gekregen. Me gevoel heeft het altijd waar. Dus we gaan nu samen weer strijden en hopen dat het snel weg gaat.  

Hou jullie op de hoogte!