2de Recidief

Afgelopen donderdag 19 januari zaten we opnieuw bij de kinderarts. Met 4+ eiwitverlies was het weer foute boel. De arts dachten eerst nog dat de omslag van het weer de oorzaak was maar uit het bloedonderzoek bleek al snel dat dat niet het geval was en het puur zijn nieren zijn die een flinke terug val hebben. Het eiwitverlies was zelfs verdubbeld met die van de eerste recidief van 27 oktober 2016 wat dus betekende dat het nog maar 5 weken geleden is dat hij is gestopt met zijn Prednisolon. Een flinke tegenvaller dus, ook voor de artsen. Te snel terugslag en de kinderarts gaat nu overleggen met de Nefrologen hoe we verder moeten, helaas moet hij nu eerst stabiel worden en wil hij daarna pas verder in gesprek over mogelijkheden. Want we willen graag weten of het nog steeds om het Minimal change disease gaat of dat we toch met meer te maken hebben, iets wat ons gevoel zeg. Dit zullen we dus komend gesprek gaan bespreken.

We zijn dus gestart met de Prednisolon en dat is altijd erg zwaar voor zijn kleine lijfje. Extreme pijn in zijn benen, emotioneel onstabiel, woede-uitbarstingen, vermoeidheid en verdikking in zijn gezicht. Van een druk mannetje naar een vaatdoekje die bleek op de bank zit, iets wat per uur wisselt. Oneerlijk dat hij voor de 3de keer binnen een jaar tijd deze rot ziekte moet zien te overwinnen.

Komende dagen elke dag urine op eiwitten testen en veel laten rusten. Maar het is naar om ons mooie wondertje zo te zien. Hopelijk is hij snel stabiel en kunnen we snel verder praten met de artsen over zijn vooruitzichten. Maar voorlopig gaan we lekker veel knuffelen.

    

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Nierziekte - Nefrotisch Syndroom

Afbeelding
Eind februari begon ons wondertje (net 2) op te zwellen in z'n gezichtje. Eerst schonken we er weinig aandacht aan, dachten misschien is het morgen wel weer verdwenen. Maar het zwellen werd in een rap tempo erger zo erg dat zijn beentjes, handjes, buikje strak stonden van de zwelling. Op 10 maart belde ik de huisarts want dit ging zo niet langer goed. Toen de huisarts hem zag gaf ze weinig gehoor en werd ik weg gestuurd met het is een verkoudheidje. Nou kende wij ons kindje omdat hij al 2 jaar lang veel ziek is en dit absoluut geen verkoudheidje was. Die maandag er na gelijk gebeld maar toen was er geen plek en zouden we dinsdag een bel-afspraak hebben. Na duidelijk maken dat het zo ernstig was en de zorgen enorm waren mochten we dinsdagmiddag toch even langs komen. Ook deze huisarts wist niet echt raad maar om ons toch gerust te stellen dan toch maar even een urine testje. Nou die was gelijk duidelijk. Een enorme hoeveelheid eiwitten. Ze maakte snel...
Meer lezen

Laatste opties

Afbeelding
Net met ons mannetjeterug uit amc. Na lang gesprek met zijn nefroloog is besloten om hem over te zetten op Tacrolimus medicatie tegen zn ziekte. Hij zit op een 9 op 10 van ernst met zn ziekte. Meer opties zijn er niet meer. Aangezien hij niet reageert of het afbreekt.  Dit middel vervangt straks zijn cellcept.  Maar heeft veel meer bijwerkingen. Oa:hoge bloeddruk (die heeft hij al), last krijgen van trillende handen, hoofdpijn, slapeloosheid, duizeligheid, maag- en darmklachten. vaker een infectie krijgen omdat inmuum uit staat.  Hij mag geen grapefruit of sappen met iets van grapefruit.  En sint janskruid. En grote kans op suikerziekte. We gaan een heel nieuw avontuur aan. En vind het mega spannend. Zeker al die bijwerkingen, hij is zo gevoelig. En wat als dit ook niks doet.... Tijdens het gesprek aardig wat tranen gelaten ondanks dat we wisten dat het niet goed ging, wist me gevoel het al maanden. Maar na het gesprek en de uitleg waar hij stond en dat er straks gee...
Meer lezen

Voor de camera en in de krant

Afbeelding
 Een paar maanden gelden kwam ik een artikel tegen op de website van de Nierstichting. Wij zijn al sinds de ziekte van ons mannetje lid van deze mooie organisatie. Toen was het nog met de reden dan zijn we niet alleen, maar nu is het zoveel meer. Zoveel informatie en speciale dagen, webinars over diverse nierziektes en onderzoeken. Voelt gewoon goed. Maar dat ter zijde.... Ik las dus hier een artikel over een oproep dat zij kinderen zochten die echte jonge helden waren. Nou was hij natuurlijk al een echte kanjer maar een held was hij ook zeer zeker. Ons verhaal delen op groot vlak vond ik toch ook wel spannend naast deze blog hebben we nog helemaal geen grote dingen gedaan, maar hoe mooi om op deze manier aandacht te vragen voor alle kinderen met deze ziekte en dus zonden wij zijn verhaal in. En niet veel later werden wij gebeld, de redactie had interesse in ons verhaal en onze prachtige jonge held. Er volgde snel een telefonische interview en er kwam een echte cameraman/team langs...
Meer lezen