Buisjes

Vanmorgen was het zover, dagbehandeling buisjes. Het is voor de tweede keer dat hij buisjes krijgt, zijn eerste keer buisjes en neusamandelen was toen hij elf maanden was. We mochten ons om 07:30 melden. We waren dus al vroeg vertrokken met de bus naar het ziekenhuis in Hoofddorp. Hier was ik nog niet eerder met de kinderen geweest. We werden aardig welkom geheten en kregen zijn bedje toegewezen. Wat ik raar vond is dat er totaal geen controles zoals temperatuur werd gecontroleerd deze keer. Toen iedereen er was gingen we naar de speelkamer en was het voor het eerste kindje al zover om met de arts mee te gaan naar de grote operatiekamer. Wij waren de vierde, dus moesten even wachten. De kleine man vond het allemaal prima vandaag, vond het wel spannend maar speelgoed was toch wel erg interessant. Om 08:30 kwam de arts ons halen en liepen wij de operatiekamer binnen. Kleine man keek zijn ogen uit en was met grote ogen aan het kijken naar alle artsen. Bij mama op schoot op de behandeltafel kwam de anesthesist met het slaapkapje.  Zonder huilen, tegen werken pufte hij diep het slaapgas binnen en was hij om 09:40 in een diepe diepe slaap en startte voor hem het plaatsen van zijn nieuwe buisjes. Om 09:55 kwam de verpleegster me al weer halen en lag ons mooie mannetje in een diepe roes nog in zijn bedje. Ze waren druk bezig hem wakker te maken maar dit wilde niet zo goed. Het gas deed iets te goed zijn werk. Pas om 09:10 kwam hij na veel prikkelen met een schrik terug op de wereld en was hij wakker. Moesten erg lachen want hij was de weg even kwijt en riep alleen maar "weg nu, huis toe". Lekker in mama haar armen wakker worden en kreeg hij een lekker koekje en limonade. Niet veel later was hij na wat evenwicht problemen volledig helder en druk aan het babbelen en druk doen. Een ander kindje kreeg een ijsje en ook dat lustte ons mannetje wel. Daarna kwam de arts ons vertellen dat het goed was gegaan en zijn trommelvlies er goed uit zag verder. We konden weer een tijde voort met deze nieuwe buisjes. We mochten lekker naar huis toe. Nou dat hoefde je maar een keer te zeggen en weg was ons mannetje.

Super trots op me kleine wondertje, wat was hij stoer en niet eens gehuild. Kleine mannetjes worden groot. Nu hopen dat de buisjes weer hun werk gaan doen en hij komende tijden geen oorontstekingen gaat krijgen.

Bij thuiskomst lag er zelfs nog een mooi cadeautje op hem te wachten. Want zeg nou zelf, hij heeft toch wel een cadeautje verdient.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Nierziekte - Nefrotisch Syndroom

Afbeelding
Eind februari begon ons wondertje (net 2) op te zwellen in z'n gezichtje. Eerst schonken we er weinig aandacht aan, dachten misschien is het morgen wel weer verdwenen. Maar het zwellen werd in een rap tempo erger zo erg dat zijn beentjes, handjes, buikje strak stonden van de zwelling. Op 10 maart belde ik de huisarts want dit ging zo niet langer goed. Toen de huisarts hem zag gaf ze weinig gehoor en werd ik weg gestuurd met het is een verkoudheidje. Nou kende wij ons kindje omdat hij al 2 jaar lang veel ziek is en dit absoluut geen verkoudheidje was. Die maandag er na gelijk gebeld maar toen was er geen plek en zouden we dinsdag een bel-afspraak hebben. Na duidelijk maken dat het zo ernstig was en de zorgen enorm waren mochten we dinsdagmiddag toch even langs komen. Ook deze huisarts wist niet echt raad maar om ons toch gerust te stellen dan toch maar even een urine testje. Nou die was gelijk duidelijk. Een enorme hoeveelheid eiwitten. Ze maakte snel...
Meer lezen

Laatste opties

Afbeelding
Net met ons mannetjeterug uit amc. Na lang gesprek met zijn nefroloog is besloten om hem over te zetten op Tacrolimus medicatie tegen zn ziekte. Hij zit op een 9 op 10 van ernst met zn ziekte. Meer opties zijn er niet meer. Aangezien hij niet reageert of het afbreekt.  Dit middel vervangt straks zijn cellcept.  Maar heeft veel meer bijwerkingen. Oa:hoge bloeddruk (die heeft hij al), last krijgen van trillende handen, hoofdpijn, slapeloosheid, duizeligheid, maag- en darmklachten. vaker een infectie krijgen omdat inmuum uit staat.  Hij mag geen grapefruit of sappen met iets van grapefruit.  En sint janskruid. En grote kans op suikerziekte. We gaan een heel nieuw avontuur aan. En vind het mega spannend. Zeker al die bijwerkingen, hij is zo gevoelig. En wat als dit ook niks doet.... Tijdens het gesprek aardig wat tranen gelaten ondanks dat we wisten dat het niet goed ging, wist me gevoel het al maanden. Maar na het gesprek en de uitleg waar hij stond en dat er straks gee...
Meer lezen

Voor de camera en in de krant

Afbeelding
 Een paar maanden gelden kwam ik een artikel tegen op de website van de Nierstichting. Wij zijn al sinds de ziekte van ons mannetje lid van deze mooie organisatie. Toen was het nog met de reden dan zijn we niet alleen, maar nu is het zoveel meer. Zoveel informatie en speciale dagen, webinars over diverse nierziektes en onderzoeken. Voelt gewoon goed. Maar dat ter zijde.... Ik las dus hier een artikel over een oproep dat zij kinderen zochten die echte jonge helden waren. Nou was hij natuurlijk al een echte kanjer maar een held was hij ook zeer zeker. Ons verhaal delen op groot vlak vond ik toch ook wel spannend naast deze blog hebben we nog helemaal geen grote dingen gedaan, maar hoe mooi om op deze manier aandacht te vragen voor alle kinderen met deze ziekte en dus zonden wij zijn verhaal in. En niet veel later werden wij gebeld, de redactie had interesse in ons verhaal en onze prachtige jonge held. Er volgde snel een telefonische interview en er kwam een echte cameraman/team langs...
Meer lezen